Magnolia grandiflora ‘Exmouth’

Deze groenblijvende magnolia bloeit in de zomer met tot 25 cm grote zuiver witte bloemen. De bloei is nooit overdadig, zoals bij de bekende voorjaarsbloeiende soorten en cultivars, maar er zijn altijd een aantal bloemen aanwezig gedurende de gehele zomer. Ze geuren heerlijk naar citroenen.                                                                        Het glanzende leerachtige blad is aan de onderkant roestbruin van kleur, het zogenaamde idumentum. In het najaar vallen de kegelvormige vruchten op die na een warme zomer ook kiemkrachtig zaad bevatten. Van nature komt deze soort voor in het zuiden van de Verenigde Staten. De zomers zijn er warm en ’s winters kan het er soms kortstondig 20 graden vriezen.
Magnolia grandiflora ‘Exmouth’ staat hier al 18 jaar in de volle grond. De hoogte is nu ongeveer 5 meter, de winterhardheid is uitstekend.
                            Volgens een betrouwbare Amerikaanse bron treedt er geen bladschade op tot – 25 °C bij windstil weer. Ik heb hier zelf ook nooit enige vorstschade kunnen vaststellen, de laagste temperatuur gemeten in de tuin was -18 °C met daarbij twee weken permanente vorst. Eigenlijk is deze prachtige boom in heel Nederland en België prima winterhard. Jammer dat hij toch zo weinig wordt aangetroffen in onze tuinen.
 
Magnolia grandiflora cultivars worden door gespecialiseerde kwekers meestal geënt op bladverliezende soorten, maar het slagingspercentage is daarbij vrij laag. Vandaar ook dat de geënte cultivars vrij prijzig zijn in de aanschaf. Uit zaad opkweken is ook mogelijk maar het duurt wel vele jaren voor ze gaan bloeien. De zaden hebben een koude-periode nodig van 2 à 3 maanden om te kunnen ontkiemen(bij 2 à 5 °C).

                            Nog niet eerder is er door onze magnolia zoveel zaad gezet als dit jaar, ongetwijfeld een gevolg van het warme voorjaar en de hete zomer.